تعریف هیجان خواهی:

طبق نظریه «ماروین زاکرمن» هیجان خواهی تحت عنوان نیاز به تجارب و احساس های گوناگون، پیچیده، بدیع و بی سابقه و تمایل به خطر جویی تعریف شده است نکته مهمی که باید در اینجا متذکر شد آن است که یکی از عناصر اصلی هیجان خواهی تمایل یا اشتیاق به خطر جویی است، در حالیکه نتیجه رفتار کاوشی اشارت بر این که خطر جویی اغلب برانگیزنده ترس است و ترس با رفتار کاوشی ناهمساز یا غیر قابل تلفیق است.
در چندین نظریه نیز چنین فرض شده است که هیجان هایی از قبیل ترس باعث سطوح انگیختگی بالا می شوند، به همین دلیل، ترس مانع کنجکاوی موجودات میشود (یعنی از هیجان خواهی و کسب تجربیات جدید، خودداری می کنند).
زیرا آنها در سطح بهینه انگیختگی هستند و اما جالب است که زاکرمن توانسته است تمایل افراد را با خطرجویی به کاوشگری ارتباط دهد. به همین دلیل اگر فردی در مرحله خاصی از هیجان خواهی باشد، به همان نسبت خود را از نظر کارکرد عملی در معرض آزمايش قرار می دهد.
این موضوع بر روي نیاز برای تجارب جدید و متنوع تمرکز می کند، از طریق رفتار بی بند و بارانه (سهل انگارانه) که شامل فعالیت های خطرناک، شیوه غیر متعارف زندگی، و عدم پذیرش یکنواختی می باشد. هیجان خواهی برای ربط دادن حوادث با یکدیگر ارایه می شود. یکی از دلایل مهم به این مسئله، از این حقیقت نشأت می گیرد که این یک فعالیت تقویتی متقابل است، بدین معنا که اگر پیامد یک عمل مانند یک جنایت، باعث اثر مثبت در فرد مجرم شود دوست دارد که آن را تکرار کند (Trimpop,kerr,kirkaldy 1998)
(Gatzke kopp,Raine,Loeber,Steinhauer 2002 )
دومین ویژگی، شخصیت است که بر اساس خلق و خو، انگیختگی و سطح بهینه ی تحریک قرار دارد. طبق نظر ماروین زاکرمن (1979)، ساختار هیجان خواهی به مقدار انگیختگی که دستگاه عصبی مرکزی شخص (مغز و نخاع شوکی) از منابع بیرونی تحریک نیاز دارد، مربوط است. طبق نظر زاکرمن، هیجان خواهی صنعتی است که ویژگی آن نیاز به هیجان و تجربههای متنوع، جدید و پیچیده و میل اقدام به خطرهای جسمانی و بدنی به خاطر خود این تجربه هاست. فرد زیاد هیجان خواه، تحریک بیرونی دائمی مغز را ترجیح می دهد، از کارهای عادی خسته می شود و مرتباً در جستجوی راههای برای افزایش انگیختگی از طریق تجربه های هیجان انگیز است. فرد کم هیجان خواه، هجوم مداوم تحریک مغزی کمتری را ترجیح می دهد و کارهای عادی را نسبتاً خوب تحمل می کند (مارشال ریو، ترجمه سیدمحمدی، 1380).
به طور نمونه، نوجوانانی که به عنوان ماجراجویان و هیجان خواهان پرخاشگر در نظر گرفته می شوند هنگامی که تنها یا با دوستان خود هستند در مقایسه با زمانی که با والدین خود می باشند، با سرعت بیشتری رانندگی می کنند. افراد هیجان خواه در هر سنی که باشند نسبت به آنهایی که هیجان خواهی کمتری دارند دوست دارند در هنگام رانندگی به اتومبیل جلویی خود بچسبند (یا با فاصله اندکی از ماشین جلویی خود رانندگی می کنند) (Mc.Millen 1992). افراد هیجان خواه با حالت مستی رانندگی می کنند با این حال رانندگی از روی بی پروایی و جسارت و با هیجان خواهی در نوجوانان وجود دارد. بررسی های دیگر نشان می دهد که این خصوصیت در رده های سنی 25-23 سال هم دیده میشود (Arrne 1991).
نظریه هیجان خواهی ماروین زاکرمن:
از اوایل دهه ی (1970) ماروین زاکرمن یکی از روانشناسان دانشگاه دِلِه ویر پژوهش های وسیعی در جنبه ی محدودی از شخصیت که هیجان خواهی می نامد، آغاز کرده است او معتقد است که این پدیده یک صفت ارثی است که با نیاز به احساس ها و تجربه های متنوع، بدیع و پیچیده و میل به خطرجویی جسمانی و اجتماعی به خاطر چنین تجربه هایی تعریف می شود (شولتز و شولتز، 1994، به نقل از سیدمحمدی، 1381).
زاکرمن جهت سنجش میزان هیجان خواهی مقیاس هایی را به وجود آورد. تحقیقاتی که با استفاده از مقیاس هیجان خواهی انجام شد؛ نشان داد که بین انسان ها از لحاظ میزان هیجان خواهی تفاوتهای زیادی وجود دارد. به علاوه به نظر می رسد، هیجان خواهی خصلتی است که در موقعیت های گوناگون از همسانی برخوردار است (اتکینسون، اتکینسون و هیلگارد، 1983، ترجمه از براهنی و همکاران 1368).
بررسی هیجانی (حسی)، آثار پروفسور روانشناسی در میان بهترین های جهان نشان اختصاصی پروفسور ماروین زاکرمن، مقاله ای در مورد هیجان خواهان (1971) به عنوان یکی از مؤثرترین و برجسته ترین آثار در تاریخ روان شناسی است که همزمان با آثار محققانی همچون سایموند فروید، اسکینر، جین پایگت می باشد. مقاله زاکرمن « ابعاد هیجان خواهی» یک ابزار سنجش شخصیتی جامع و فراگیر معروف به مقیاس هیجان خواهی (SSS) را توضیح می دهد. وی شرکت کنندگانی که با این بیانات «من گاهی اوقات دوست دارم کارهایی انجام دهم که کمی ترسناک هستند»، «من بعضی از چیزها را فقط به خاطر هیجانش دوست دارم»، موافق هستند را راهنمایی می کند، مقیاس هیجان خواهی (SSS) به روان شناسان کمک می کند تا گرایشات هیجان خواهی را ارزیابی کنند. یک طبقه بندی شخصی (فردی) اولین بار توسط زاکرمن در سال 1964 ارایه شد، وی توضیح داد که افراد هیجان گرا به هیجانات شدید، تجربه های پیچیده، بدیع و متفاوت علاقه شدید دارند.
مطالعات زاکرمن در مورد افراد هیجان گرا (هیجان خواه) تأثیر عمیقی بر درک ما از آزمایشات شخصیتی داشته است این گفته ی Pettijohn ویراستار و پروفسور روان شناس از دانشگاه ایالت اُیاهو می باشد. وی می افزاید: «من اثر ذاکرمن ستایش کرده ام و بنابراین من از اینکه یکی از مقاله های وی را در کتاب خود می گنجانم بسیار خوشحالم»
(,Leober Raine , Leober ,Steinhauer , 2002 Gatzke kopp )

ویژگی های افراد هیجان خواه:
افراد هیجان خواه افرادی هستند که دارای خصوصیاتی همچون برونگرایی، خود مختاری، جسور و ناهماهنگ می باشند. در نگرشهای مذهبی و سیاسی بیشتر تمایل به آزاد اندیشی دارند، در برابر موفقیت های مبهم تحمل بیشتری دارند. در نگرشهای جنسی آنان از سلطه جویی ضعیف تری برخوردارند و پاسخهای فیزیولوژیکی آنان به محرکهای جدید شدیدتر از گروههای دیگر است (شولتز، 1378).
زاکرمن و همکاران وی دریافتند که هیجان خواهی در نتیجه سن تغییر می کند. افراد جوان تر بیشتر از افراد مسن تر به جستجوی حادثه، ریسک، و تجربیات جدید گرایش دارند نمرههای آزمون آزمودنی های نوجوان تا 60 ساله نشان دادند که هیجان خواهی با افزایش سن کاهش می یابد و حدود 20 سالگی آغاز می شود. زاکرمن 65 ساله در یک اظهار نظر شخصی درباره ی اینکه چگونه رفتار هیجان خواهی او با افزایش سن تغییر کرده است گفت هنگامی که او جوان تر بود، از مقاله ها و میهمانیهای دیروقت در اجلاس های (APA) لذت می برد، جایی که شخص می توانست درباره ی روان شناسی صحبت کند، لاس بزند، یا صرفاً مست و بازداری زدا شود، این روزها عمدتاً برای مقالات به آنجا می رود (شولتز و شولتز، 1994، ترجمه از سید محمدی 1381).
اولین نسخه مقیاس هیجان خواهی زاکرمن که 30 سال پیش ارایه شد برای پیش بینی به پاسخ فرد به محرومیت حسی بود. پس از آن، وسیله سنجش شخصیتی برای ارزیابی چهار گرایش کلیدی تصحیح شد که عبارتند از: ماجراجویی، هیجان خواهی تجربه گرایی، بیقیدی (بازداری زدایی)، و آسیب پذیری در مقابل خستگی.
افراد ماجراجو و هیجان گرا از فعالیت ها یا ورزش هایی كه تجارب و هیجانات غیرعادی دارند لذت شدیدی می برند، حتی اگر جان آنان به خطر بیافتد.
زاکرمن در دایره المعارف روانشناسی می گوید مسابقات موتورسواری یا اسکی روی آب میتواند از ورزش هایی باشد که این افراد به آن علاقه شدید دارند (1996). تجربه گرایان، از تجربه های بدیع و نو لذت می برند، مثلاً مسافرت به مکان های عجیب و غریب، گوش کردن به موسیقی مهیج یا غیر عادی، تجربه کردن مواد مخدر یا زندگی به صورت غیرجمعی و ناهمگون، زاکرمن می گوید: افراد بی قید و بند دائماً در جستجوی فرصت هایی هستند تا در محافل و جشن های پرتلاطم و محشر، شرکت در میگساری های شدید و فعالیت جنسی با غریبه ها، قید و بندها و محذوریت ها را کنار بگذارید و بالاخره افراد هیجان خواه از تکرار، تجارب قابل پیش بینی، و افراد کلیشه ای و کارهای روزمره به آسانی خسته می شوند به طور کلی، زاکرمن عقیده داشت، مردان نسبت به زنان معمولاً یک دلیل هیجان خواهی قویتر از خود نشان می دهند و افراد متارکه کرده بیش از افراد مجرد یا متاهل هیجان خواهند.
به نظر می رسد رفتارهای هیجان خواهانه در اواخر نوجوانی به اوج خود می رسد و در زنان و مردان مخرب است. افرادی که به طور منظم به یک مذهب متداول (قرار دادی) عمل میکنند غالباً در زمره افرادی قرار می گیرند که کمتر به دنبال هیجان خواهی هستند مقیاس هیجان خواهی برای معرفی نوجوانانی مورد استفاده قرار گرفته که با استفاده از مواد مخدر، روابط نامشروع جنسی با افراد مختلف، رانندگی با بی پروایی یا به خاطر اثرات مشروبات الکلی ممکن است سلامت و امنیت خود را به خطر اندازند. با کمک Paula Horvath زاکرمن در 1993 گزارشی را ارایه داد که بیان می کرد تمایلات هیجان خواهانه در میان همکلاسان (که به وسیله SSS ارزیابی شده بود)، و رفتارهای هیجان خواهانه در میان هم سن و سالان و رفقا، پیش گویان قدرتمندی از رفتارهای خطر ساز بودند، به ویژه اعمال جنایی و خشونت های اجتماعی، روش تحلیلی زاکرمن برای بهبود (روش های آموزشی برای ایجاد مناسب ترین شیوه یادگیری فردی در کودکان و یا برای هماهنگ ساختن وظایف و مسئولیت های شغلی یا ویژگی های شخصیتی کارمندان مورد استفاده قرار می گرفت. زاکرمن گفت: «هیجان خواهان مسافرت های تنش زا، پردغدغه و خطرناک مانند خلبانی، کنترل کنندگان ترافیک هوایی (کارمندان برج مراقبت)، کارمندان بخش فوریت های پزشکی بیمارستان، یا شغل هایی که تا حد زیادی با ارتباطات اجتماعی مختلف سروکار دارند را دوست دارند ولی همچنین گفت: «آنان از کارهای تکراری و روزمره ای که فاقد تعامل اجتماعی یا فعالیت های چالش انگیز و متغیر باشد، ناراضی بوده و خسته می شوند (Gatzke kopp , Raine , Loeber , Loeber , Steinhauer, 2002).
در چهار مولفه ی هیجان خواهی تفاوتهای جنسیت معناداری پیدا شده است. مردان در هیجان زدگی و ماجراجویی، بازداری، و حساسیت نسبت به یکنواختی، نمره های بالاتری گرفتند. زنان در تجربه جویی، نمره های بالاتری گرفتند. همچنین از نظر تفاوتهای نژادی و قبیله ای هم آسیایی ها از افراد کشورهای غربی نمره کمتری در SSS گرفتند. آزمودنی های سفید از غیر سفیدها نمره ی بالاتری گرفتند (شولتز و شولتز، 1994، ترجمة سید محمدی، 1381).
تفاوتهای معناداری از نظر سطح تحصیلی وجود ندارد. دانشگاهیان در مقایسه با غیر دانشگاهیان درآزمون SSS نمره هایی که به طور معنادار بالاتر یا پایین تر باشد، به دست نیاوردند (شولتر، 1998, ترجمه از کریمی و همکاران، 1381).
برای زنان، تنها رابطه ی مثبت معنادار بین نمره های آزمون SSS و نمره های آزمون علاقه شغلی در حرفه ی وکالت است با مشاغل سنتی زنانه مثل خانه داری، معلمی دبستان، آموزگار اقتصاد خانواده و مسئول برنامه غذایی، همبستگیهای منفی معناداری به دست آمده اند. بنابراین، زنانی که هیجان خواهی زیادی دارند، احتمالاًٌ از این نوع مشاغل احساس رضایت نخواهند کرد. مردان و زنانی که هیجان خواهی زیادی دارند، بیشتر به مشاغل کمک رسانی روی می آورند که بر انگیزنده، مهیج یا خطرناک اند، مانند مداخله در بحران یا کار پیراپزشکی در گروه های اورژانس (شولتز، 1998، ترجمه از کریمی و همکاران، 1378).
سنجش هیجان خواهی:
زاکرمن یک پرسش نامه 40 ماده ای مواد کاغذی به نام مقیاس هیجان خواهی (SSS) ساخته است. در جریان ساخت این آزمون، او آن را روی اشخاص بسیاری که رفتارشان با تعریفی که از هیجان خواهی مطابقت داشت اجرا کرده است.
این افراد کسانی بودند که برای آزمایشهای روان شناختی که آنان را در معرض تجربه های جدید قرار می داد داوطلب شده بودند کسانی که شغلشان با خطر جسمانی توأم بود (نظیر افسران پلیس و رانندگان) و کسانی که تجربه مصرف موادمخدر و تجربه های متنوع جنسی داشتند. نمره های این آزمودنیها با نمره های اشخاصی که به طور عمومی و از روی اراده از این نوع فعالیتها اجتناب می کردند، مقایسه شدند، کسانی که اقدام به فعالیتهای غیرعادی و خطرناک می کردند در آزمون SSS نمره بالایی بدست آوردند و افرادی که فعالیتهای آرامتر و کم حادثه را ترجیح می دادند، در این آزمون نمره پایینی داشتند. برای صفت کلی هیجانخواهی چهار عامل یا مؤلفه تعیین شده است، این عوامل عبارتند از:
1- حادثه جویی: تمایل به درگیر شدن در فعالیت های جسمانی که شامل عناصری از سرعت، خطر، تازگی و گریز از حادثه است (مانند چتربازی یا غواصی)
2- تجربه جویی: جستجو برای تجربه های جدید از طریق مسافرت، موسیقی، هنر، شیوه زندگی خودانگیخته و ناهمرنگی با وجود تشابهی که مردم به آنها گرایش دارند.
3- بازداری زدایی: نیاز به جستجوی رهایی در فعالیت های اجتماعی بازداری نشده یا توسل به الکل يا بدون آن.
4- ملال پذیری: اجتناب از تجربه تکراری، کادر عادی یا یکنواخت یا اشخاص قابل پیش بینی، و در صورت قرار گرفتن اجباری در معرض چنین تجربه هایی، واکنش عدم رضایت بیقرارانه نشان دادن (شولتز، 1378).

نتیجه گیری:

در بین انسانها از نظر میزان هیجان خواهی تفاوتهای بسیاری وجود دارد. به طوری که مارون زاکرمن نشان می دهد که هیجان خواهی یکی از چند صفت بنیادی تعیین کننده ماهیت انسان است. او با ارائه شاخصهای قانع کننده نشان می دهد که عوامل ارثی در تعیین ویژگی هیجان خواهی نقش مهمی دارند، همانطور که در هوش نقش دارند. بنابراین والدینی که هیجان خواهی دارند به احتمال خیلی زیاد فرزندان هیجان خواه خواهند داشت. هیجان خواهی را به چهار قسمت فرعی تقسیم می کند. هیجان خواهی شدید، تجربه خواهی، عدم بازداری و ملال پذیری.
هیجان خواهی شدید بیشتر از بقیه ویژگی ها خودنمایی می کند و مورد توجه قرار میگیرد.
طبق نظر مارون زاکرمن (1979، 1978) ساختار هیجان خواهی به مقدار انگیختگی که دستگاه عصبی مرکزی شخص (مغز و نخاع شوکی) از تابع بیرونی تحریک نیاز دارد، مربوط است طبق نظر زاکرمن (1979) هیجان خواهی صفتی است که ویژگی آن نیاز به هیجان و تجربه های متنوع، جدید و پیچیده پس اقدام به خطرهای جسمانی و بدنی به خاطر خود این تجربه ها فرد زیاد هیجان خواه، تحریک بیرونی دائمی مغز را ترجیح می دهد. از کارهای عادی خسته می شود و مرتباً در جستجوی راههایی برای افزایش انگیختگی از طریق تجربه های هیجان انگیز است. فرد کم هیجان خواه هجوم مداوم تحریک مغزی کمتری را ترجیح می دهد، و تحریکهای عادی را نسبتاً خوب تحمل می کند (سید محمدی، 1380)
از جمله ویژگی شخصیتی بزهکاران، هیجان خواهی می باشد. تحقیقات در مورد افراد بزهکار و ویژگی شخصیتی هیجان خواهی آنها می تواند در جهت بهبود شرایط برای جلوگیری و کنترل بزهکاری افراد جامعه مؤثر باشد.
راهکارها:
می توان افرادی که هیجان خواه و مخاطره جو هستند را به سوی ورزش های مهیج سوق داد تا از رفتار بزهکارانه آنها جلوگیری شود.
باید تعامل و ارتباط افراد هیجان خواه و مخاطره را با دیگران افزایش داد و وظایفی را بر عهده آنان قرار داد تا احساس مسئولیت کنند(فرازنه غریب،1391 http://forum.p30parsi.com/showthread.php)
منابع و مأخذ:
ـ اتكينسون. ريتال ال و ديگران، (1378)، زمينه روان شناسي هيلگارد، ترجمه ي دكتر محمد نقي براهني و ديگران، چاپ سيزدهم، تهران: رشد
ـ سيد محمدي. يحيي، (1380)، انگيزش و هيجان، تهران: نشر و ويرايش
ـ شولتز. دوان، (1378)، نظريه هاي شخصيت، ترجمه ي يوسف كريمي و همكاران، چاپ اول، تهران: ارسباران
ـ شولتز. دوان، شولتز. سيدني الن، (1375)، نظريه هاي شخصيت، ترجمه ي يحيي سيدمحمدي، چاپ چهارم، تهران: ويرايش
ـ فرجي. ذبيح ا… ، (1371)، انگيزش ، تهران: خردمند
ـ فرجي. ذبيح ا… ، (1375)، انگيزش و هيجان: واكنشهاي روان تني، تهران: ميترا
ـ كريمي. يوسف، (1370)، روان شناسي شخصيت، تهران: پيام نور
ـ گنجي. حمزه، (1374)، روان شناسي عمومي، تهران: نشر دانا
ـ گنجي. حمزه، (1376)، بهداشت رواني، تهران: ارسباران
ـ مارشال ريو. جان، (1380)، انگيزش و هيجان، ترجمه ي يحيي سيدمحمدي، چاپ سوم، تهران: ويرايش
ـ محي الدين بنات. مهدي، (1374)، انگيزش و هيجان، تهران: دانا

مقياس هيجان خواهي ماروين زاكرمن

هريك از موارد زير داراي دوجواب است ، جواب «الف » و جواب «ب» .لطفاً در پاسخنامه ، پاسخي را مشخص كنيد كه توصيف كنندة تمايل يا احساس شما باشد.در بعضي موارد ممكن است هر دو پاسخ توصيف كنندة تمايل يا احساس شما باشند.در اين صورت پاسخي را انتخاب كنيد كه تمايل و احساس شما را «بهتر توصيف » مي كند.در بعضي موارد ممكن است شما هيچيك از دو پاسخ را دوست نداشته باشيد.در اين صورت پاسخي را كه كمتر از آن بيزار هستيد انتخاب كنيد.هيچ سؤالي را بي پاسخ نگذاريد.مهم اين است كه شما براي هر سؤال فقط يك پاسخ را «الف » يا «ب » را انتخاب كنيد.ما فقط مي خواهيم بدانيم كه تمايلات و احساسات شما چگونه است .نه آنكه ديگران در بارة اين مسائل چگونه احساس مي كنند يا چگونه بايد احساس كنند.در اين تست برخلاف پاره اي از تست ها پاسخ غلط يا صحيح وجود ندارد.لطفاًبا خود صادق باشيد و ارزيابي صادقانه اي از خود ارائه دهيد.

   1 - الف : دوست دارم در مهماني ها ي پرسروصدا و بي قيد و بند شركت كنم .

        ب  : من مهماني هاي آرام همراه با گفت و شنود خوب را ترجيح مي دهم.

  2 -  الف : از ديدن بعضي فيلم ها براي بار دوم و حتي بار سوم لذت مي برم .

        ب  : نمي توانم تحمل ديدن فيلمي را داشته باشم كه قبلاً ديده ام .

 3  -  الف : دلم مي خواست كه يك كوهنورد مي شدم .

        ب  : من نمي توانم آدم هايي را كه زندگي فرد را در كوهنوردي به خطر مي اندازند .درك كنم .

         4 -  الف : از هر بوي بدني بدم مي آيد.

      ب : بعضي از بوهاي طبيعي بدن را دوست دارم .

        5 -   الف : از ديدن مكرر همان قيافه ها خسته و كسل مي شوم .

       ب : مصاحبت دوستان دائمي خود را ترجيح مي دهم .

         6-  الف :دوست دارم يك شهر غريب يا بخشي از آن را، حتي اگر گم هم بشوم به تنهايي كشف كنم .

     ب : وقتي محلي را خوب نمي شناسم ،ترجيح مي دهم يك راهنما داشته باشم.

7 –    الف :من از كساني كه كاري مي كنند يا چيزي مي گويند كه براي ديگران تكان دهنده يا منقلب كننده است بيزارم .

     ب :وقتي شما در مورد يك شخص تقريبا هر چه را كه مي خواهد بگويد يا انجام دهد پيش بيني مي كنيد، او حتماً برايتان كسل كننده خواهد بود.

8– الف : معمولاً از فيلم يا نمايشي كه بتوانم از پيش پايان آن را حدس بزنم لذت نمي برم .

      ب :مي توانم فيلم يا نمايشي را تماشا كنم كه پايان آن قابل حدس زدن باشد.

9 – الف : من مصرف حشيش را امتحان كرده ام يا مايلم آن را امتحان كنم .

     ب : هرگز تمايلي به امتحان كردن حشيش ندارم.

10 – الف : دوست ندارم موادي مصرف كنم كه اثرات عجيب و غريب و خطرناك در من داشته باشند.

        ب : دوست دارم بعضي از مواد توهم زا  را امتحان كنم .

11 – الف : آدم آگاه از انجام كارهاي خطرناك پرهيز مي كند.

       ب : گاهي دوست دارم كارهايي انجام دهم كه اندكي هراسناك باشند.

12 – الف : من از رقصيدن بيزارم

        ب : از همجواري با افرادي كه  واقعاً خوب مي رقصند لذت مي برم .

13 – الف : احساس مي كنم كه مواد محرك مرا ناراحت مي كند.

         ب : غالباً دوست دارم ( با استفاده از مواد محرك) خود را سرحال بياورم .

14 – الف : دوست دارم غذاهاي جديدي را كه هرگز قبلاً نخورده ام ،امتحان كنم .

        ب : من غذاهايي را كه مي شناسم دستورمي دهم ،تا از ناراحتي و نارضايي اجتناب كنم .

 15 – الف : من از نگاه كردن فيلمهاي خانوادگي و اسلايدهاي سفر لذت مي برم.

         ب : نگاه كردن فيلمهاي خانوادگي و اسلايدهاي سفر مرا شديداً كسل مي كند.

16 – الف : دوست دارم به ورزش اسكي روي آب بپردازم.

       ب : دوست ندارم به اسكي روي آب بپردازم .

17 – الف :دوست دارم با تخته روي امواج بازي كنم .

         ب : دوست ندارم با تخته روي امواج بازي كنم.

18- الف : دوست دارم به سفرهايي بروم كه برنامه ريزي قبلي ، تعيين مسير و زمان بندي مشخص براي آنها نكرده ام .

        ب :مايلم وقتي به سفر مي روم  مسير و زمان بندي آن كاملاً مشخص باشد.

19 – الف : من ترجيح مي دهم دوستانم افرادي «خاكي » و معمولي باشند.

         ب :دلم مي خواهد دوستانم را از بين هنر پيشه ها يا هيپي ها انتخاب كنم .

 20 – الف :دوست ندارم خلباني ياد بگيرم .

          ب :دوست دارم خلباني ياد بگيرم .

21 – الف : من سطح آب را به اعماق آن ترجيح مي دهم .

         ب :دوست دارم درع عمق آب به غواصي بپردازم .

22 – الف : دوست دارم بعضي اشخاص همجنس خواه (مرد يا زن ) را ملاقات كنم.

          ب :من از آدم هاي «غيرعادي »دوري مي كنم.

23 – الف :دوست دارم فرود آمدن با چتر نجات را امتحان كنم.

         ب :هرگز دوست ندارم با چتر نجات يا بدون چتر نجات از هواپيما بيرون بپرم.

24 – الف :دوستاني را كه رفتار مهيج غيرقابل پيش بيني دارند ترجيح مي دهم .

         ب :دوستاني را مي پسندم كه رفتارشان ثابت و قابل پيش بيني است.

25 – الف :من تجربه را به خاطر تجربه دوست ندارم .

         ب : دوست دارم تجربه ها و حالات جديد و مهيجي را براي خود به وجود آورم حتي اگر اندكي ترسناك ، غيرمعمول و غيرقانوني باشند.

26 – الف :جلوة يك اثر خوب هنري در روشني ، قرينه سازي اشكال و توازن رنگهاست .

         ب : غالبا در آميختگي رنگها و بي نظمي اشكال نقاشي هاي جديد را زيبا مي يابم .

27 – الف : از اينكه وقتم را در محيط مأنوس خانه بگذارنم ،لذت برم .

          ب :  اگرمجبور باشم براي مدتي طولاني درخانه بمانم ،لذت كلافه مي شوم.

28 – الف : دوست دارم از ارتفاع زياد در استخر شيرجه بروم .

         ب :من اين احساس در بلندي قرار گرفتن را دوست ندارم.

29 -  الف : دوست دارم افرادي از جنس مخالف را كه از نظر بدني مهيج اند ،ملاقات كنم .

          ب :دوست دارم افرادي از جنس مخالف را كه در ارزشهاي من سهيم باشند،ملاقات كنم .

30- الف : معمولا سرمستي در يك مهماني موجب بهم خوردن مهماني مي شود زيرا بعضي مردم جنجالي و خشن مي شوند.

          ب :راز يك مهماني خوش آيند ،خود را سرمست كردن است .

 31 – الف :بزرگترين خطاي اجتماعي خشن بودن است .

          ب :بزرگترين خطاي اجتماعي ملالت آور بودن است .

 32 – الف :شخص بايد قبل از ازدواج تجارب جنسي قابل ملاحظه اي داشته باشد.

           ب : درصورتي كه دو نفر تمايل به ازدواج داشته باشند بهتر است با يكديگر تجربيات جنسي داشته باشند.

 33 – الف :حتي اگر پول هم داشته باشم ،مايل نيستم در جمع افرادي باشم كه دائما با هواپيماي جت پرواز مي كنند.

           ب :مي توانم از سفر دور دنيا با هواپيماي جت عميقا لذت ببرم .

 34 – الف : اشخاصي را دوست دارم كه هميشه تند و تيزند حتي اگر گاهي به ديگران اهانت كنند

            ب :از اشخاصي كه تفريح آنان جريحه دار كردن احساسات ديگران است ، بيزارم .

 35 – الف :روي هم رفته در فيلمها، صحنه هاي جنسي زياد است .

            ب :از تماشاي صحنه هاي جنسي در فيلمها لذت مي برم .

 36 – الف :بعد از يكي دوجرعه بهترين حالت را در خود حس مي كنم .

            ب :كساني كه با مشروب شنگول مي شوند اشكالي دركارشان وجود دارد.

 37 – الف :لباس انسان بايد بيشتر مطابق معيارهاي قابل قبول جامعه باشد تا ميل و سليقه خود او.

           ب :مردم بايد به روشهاي دلخواهشان لباس بپوشند حتي اگر اين كار داراي اثرات عجيب و غربيب باشد.

 38 – الف :قايق راني در يك مسير طولاني با قايق كوچك متهورانه است .

              ب :دوست دارم يك مسير طولاني را با قايق كوچك در دريا طي كنم .

 39 – الف :هيچ حوصله و تحمل مهماني هاي بي مزه و كسل كننده را ندارم .

              ب :اگر از يك كوه بسيار مرتفع با اسكي بسرعت فرود آيم برايم مهيج و لدت بخش مي باشد.

 40-الف: اسکي سرعت در پيستهاي پرشيب کاري خطرناک است

        ب:اگر از يک کوه بسيار مرتفع با اسکي به سرعت فرود آيم  برايم مهيج و لذت بخش مي باشد.

  كليد مقياس 40 سؤالي هيجان خواهي ماروين زاكرمن (فرم 5 )

 چهار مؤلفة مقياس هيجان خواهي ماروين زاكرمن

جهت آگاهی از هنجار یابی  این آزمون ،به هنجاریابی آزمون هوش ذاکرمن ,آزیتا حسینی و علیرضا جعفری - دانشگاه آزاد اسلامی ابهر مراجعه کنید